Berge Furre skrev historia til førre hundreår

Halvannen generasjon med historiestudentar har hatt eit forhold til «Norsk historie 1905-1940», som kom ut i 1971, eller nyutgåva frå 1992 «Norsk historie 1905-1990»

– Det er ikkje utan grunn at dei har vore grunnbøker for undervisning i nyare norsk historie. Det er bøker til å få orden og forstand av, seier historieprofessor Knut Kjeldstadli ved Universitetet i Oslo til NTB.

Men som for dei fleste gode historikarar, er det ikkje det teoretiske utgangspunktet til forfattaren som avgjer, men kvaliteten på handtverket som blir gjort som tel.

– Dette gjeld arbeidet til Berge Furre. Dei var ordentlege. Eg trur ikkje at eg har sett nokon feil av empirisk art i nokon av framstillingane han har gjort, seier Kjeldstadli.

Som formann i landbrukskomiteen på Stortinget var Furre sentral i det såkalla jamstillingsvedtaket der norske bønder skulle sikrast inntektsutvikling på linje med industriarbeidarar.

– Det kallar på fatning, refleksjon og at ein ikkje skriv ut frå synspunkta til enkeltparti for å bevise at motstandaren tok feil, seier Kjeldstadli.

– Begge mente at den djupe krisen og radikalismen dei skildrar i det førre hundreåret, kanskje ikkje stakk så djupt likevel. Det er ei slags forsonande haldning i det. Der liknar dei på kvarandre, seier Knut Kjeldstadli til NTB.

Etter lang tid som aktiv stortingsrepresentant og SV-leiar vende Berge Furre tilbake til historiefaget og som aktiv kyrkjepolitikar. Dei siste åra før han døydde lærte han seg portugisisk, reiste til Brasil og skreiv på verk om historia til den protestantiske kyrkja i Portugal. (©NPK)